Ik ben niet bang om dood te gaan. Ik vind het wél jammer.
Pas in januari 2009 begon het echt tot me door te dringen waarom Sjan van der Pasch-Sanders mijn brief van 16 december 2008 niet wilde beantwoorden, zelfs niet lézen. Anders gezegd: het was nu duidelijk wat ze (misschien al geruime tijd!?) in haar schild voerde.
Wat te doen? Ik heb 't een paar maanden laten rusten. Misschien kwam 't nog wel goed. Misschien was ze in december 2008 een beetje overspannen geweest, en zou er na 'n paar maanden wel normale communicatie mogelijk zijn. (Ge wit oit noit nie!)
Na een moeizaam voorjaar en na veel dralen en eindeloos uitstellen, had ik in mei eindelijk Marja's fotorolletjes laten digitaliseren, en de foto's uitgezocht. Voor de familieleden in zowel Best, Boxtel, Oirschot als Chili brandde ik er een stel op cd. Ik stuurde op 3 juni iedereen een brief, met daarbij de genoemde foto's en wat kleine spullen van Marja's 'wie-krijgt-wat-lijst'.
Een van deze brieven bevatte een aantal vragen en verzoeken, en ging naar Sjan van der Pasch-Sanders. Ik zet hem hier online, want al kreeg ik 'm ditmaal niet retour, ik kreeg geen antwoord. Dat is 'raar', want het zijn belangrijke en toch gemakkelijk te begrijpen vragen. Bijvoorbeeld: 'Kun je me de pagina's die je uit mijn schrift heb gejat, teruggeven?' En: 'Kun je me Marja's spaargeld overhandigen?' En, al helemaal niet moeilijk: 'Zou je willen reageren?'
Harrie Baken
Academielaan 152
5037 EW Tilburg
harriebaken@tekstbaken.nl
Tilburg, 3 juni 2009
Beste Sjan,
Ik hoop dat het beter met je gaat en dat je het stadium waarin je mijn post ongeopend retourneerde, voorbij bent.
Ik heb 'n paar foto's van Marja laten afdrukken en ook een cd gebrand met foto's, waaronder enkele oudere foto's die Marja vanaf de jaren '90 heeft gemaakt met haar oude toestel.
Ingesloten is tevens het ringetje "Marja", dat Marja voor jou op haar lijst heeft geschreven. (Er staan ook wat andere spullen klaar, ik denk dat Ties die wel zal komen halen.)
Verder wil ik je aandacht vragen voor de volgende zaken.
1. Ik heb je herhaaldelijk verzocht de bladzijdes die je uit mijn schrift hebt gescheurd, aan mij terug te geven. Dat heb je nog steeds niet gedaan. Je hebt me zelfs niet verteld waarom je ze hebt gestolen en waarom je ze niet hebt teruggegeven. Ik vraag je nu opnieuw die pagina's terug te geven, want ze zijn van mij en ik wil ze per se terug.
2. Wanneer Ties de spullen voor jou, Anne, Celeste, Helene en hemzelf komt halen, wil je hem dan meegeven:
3. In het najaar van 2008 heb je van het PGB en de SVB een ongelooflijke puinhoop gemaakt. Met als 'hoogtepunt' een verkeerd ingevuld formulier dat je op 20 november door Marja hebt laten ondertekenen, twee weken voor haar dood. (Toen ik Marja's handtekening zag, moest ik huilen. Wist je me zelfs toen niet te vinden, als partner van Marja?)
Ondanks alles (en dat is nogal wat, dat weet je) vind ik dat de dingen geregeld moeten worden zoals het hoort. Daarom heb ik een paar weken geleden bij het Zorgkantoor uitstel gevraagd, en gekregen. Daarna heb ik de SVB verzocht de betalingen aan jou alsnog (het boekjaar was al afgesloten) te corrigeren. Dat is me toegezegd, dus nu is het even afwachten.
Zou je zo vriendelijk willen zijn te reageren, met een mailtje bijvoorbeeld?
Groeten,
Harrie
P.S.
Af en toe werk ik aan een website als klein monument voor Marja:
www.marsmeske.nl
De brief is ook beschikbaar als pdf [41 Kb, gaat open in nieuw venster of tab. Downloaden: rechtsklikken en 'opslaan als']
Mijn brief van 16 december kwam 2008 zoals gezegd ongeopend retour. Bovenstaande brief kwam niet terug. Wat zeg ik? Er kwam helemaal niets! Geen antwoord, geen reactie. Niks.
Toen ik een week later per e-mail contact opnam met Marja's broer Martien over het ophalen van spullen (Marja's fiets, naaimachine, correspondentie, cd's, boeken, etc. etc.), was het voorstel van Ties:
"Ik zal een keer langskomen met Paul om de spulletjes op te komen halen. Als het de bedoeling is om de fiets ook mee te nemen, kunnen we het best met een bestelbusje van Paul langskomen." (8 juni 2009)
Toen ik in mijn antwoord op 10 juni liet weten dat er vóór het ophalen van spullen iets…
"[…] eerst moet gebeuren. De laatste wil van Marja moet uitgevoerd worden, dat zul je met me eens zijn. Daartoe heb ik een deugdelijk antwoord van Sjan nodig op mijn brief van vorige week (zie bijlage)"
…toen kwam ook hierop geen antwoord meer.
Bij nader inzien vond ik het van mezelf niet netjes om de spullen die Marja had bestemd voor Best, Boxtel, Oirschot en Chili als drukmiddel te gebruiken. De kans dat flauwe trucje terug te draaien, en de twee onderwerpen (mijn vragen en verzoeken aan Sjan enerzijds en de spullen van Marja anderzijds) van elkaar los te maken, was verkeken voor ik er erg in had. Wat bleek namelijk? 'Men' had plotseling geen enkele belangstelling meer voor Marja's spullen! Martien heeft mijn mail van 10 juni 2009 nooit beantwoord. Ook niet na flink aandringen.